Pędy dzikiego chmielu płożą się po ziemi lub owijają wokół przygodnych podpór, na przykład pni drzew czy gałęzi krzewów. Na plantacjach zapewnia się roślinom tzw. przewodniki, czyli linki lub druty, wokół których mogą się owijać i piąć do góry. Dzięki temu chmiel jest czysty, dobrze doświetlony, łatwy do pielęgnacji i zbioru. Przewodniki rozciąga się wiosną – górą podwiesza się je do konstrukcji chmielnika, a dołem mocuje w ziemi.


