W kwietniu lub na początku maja, kiedy gleba wystarczająco się ogrzeje, wysadza się ziemniaki. Ze znajdujących się na bulwach tak zwanych oczek wyrastają młode rośliny. Początkowo pędy są jasne i czerpią składniki pokarmowe z bulwy. Kiedy dotrą nad powierzchnię ziemi zielenieją i rozpoczynają fotosyntezę. W czasie wzrostu roślin ziemniaka kilkakrotnie się je obredla, czyli obsypuje pulchną ziemią. Zabieg ten napowietrza glebę, ułatwia jej ogrzewanie się i odchwaszcza międzyrzędzia, co zwiększa plon i ułatwia zbiór.
Kiełkowanie i wschody roślin strączkowych
Rośliny strączkowe o liściach trójlistkowych (np. soja) lub dłoniastozłożonych (łubiny) w czasie wschodów wyciągają liścienie nad powierzchnię gleby (wydłuża się część podliścieniowa). Liścienie zielenieją i prowadzą fotosyntezę. W przypadku roślin strączkowych o liściach parzysto pierzastozłożonych (groch, wyka, bobik) liścienie pozostają w glebie, bo wydłuża się część nadliścieniowa. Liścienie są źródłem składników pokarmowych dla siewki, ale […]