Wiosną, kiedy gleba odpowiednio się nagrzeje, można przystąpić do siewu buraka cukrowego. Owocostanem buraka jest tak zwany kłębek, który zawiera zwykle kilka jednonasiennych torebek. Jeśli wysiewamy kłębki, nasiona są skupione blisko siebie i w czasie wschodów tworzy się mała kępka roślin. Takie rozmieszczenie roślin jest niewygodne w uprawie. Rolnik woli, by w jednym punkcie rosła jedna roślina, dlatego kiedyś konieczna była ręczna przerywka buraka. Dziś rolnicy mają do dyspozycji specjalnie przygotowany materiał siewny pochodzący z odmian tworzących kłębki jednonasienne lub z kłębków wielonasiennych rozdzielonych mechanicznie. Dodatkowo jest on otoczkowany, tak że powstają łatwe do wysiewu kulki. Otoczka może zawierać nawozy i substancje chroniące młode roślinki przed chorobami. Do wysiewu buraka stosuje się najczęściej siewniki punktowe, które pozwalają na precyzyjne rozmieszczenie nasion w rzędzie, tak by między kolejnymi roślinami była zachowana stała odległość.
Kiełkowanie i wschody roślin strączkowych
Rośliny strączkowe o liściach trójlistkowych (np. soja) lub dłoniastozłożonych (łubiny) w czasie wschodów wyciągają liścienie nad powierzchnię gleby (wydłuża się część podliścieniowa). Liścienie zielenieją i prowadzą fotosyntezę. W przypadku roślin strączkowych o liściach parzysto pierzastozłożonych (groch, wyka, bobik) liścienie pozostają w glebie, bo wydłuża się część nadliścieniowa. Liścienie są źródłem składników pokarmowych dla siewki, ale […]